سوره الانفطار
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ إِذَا ٱلسَّمَآءُ ٱنفَطَرَتۡ
1به نام خدا كه رحمتش بىاندازه است و مهربانىاش هميشگى؛ هنگامى كه آسمان بشكافد
وَ إِذَا ٱلۡكَوَاكِبُ ٱنتَثَرَتۡ
2و هنگامى كه ستارگان پراكنده شوند
وَ إِذَا ٱلۡبِحَارُ فُجِّرَتۡ
3و هنگامى كه درياها شكافته شوند [و به هم بپيوندند]
وَ إِذَا ٱلۡقُبُورُ بُعۡثِرَتۡ
4و هنگامى كه قبرها زير و رو شوند،
عَلِمَتۡ نَفۡسٞ مَّا قَدَّمَتۡ وَ أَخَّرَتۡ
5هركسى آنچه را [از خير و شر] پيش فرستاده و باز پس نهاده بداند.
يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡإِنسَٰنُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ ٱلۡكَرِيمِ
6اى انسان! چه چيزى تو را به پروردگار بزرگوارت مغرور كرده است؟
ٱلَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّىٰكَ فَعَدَلَكَ
7همان كسى كه تو را آفريد و اندامت را درست و نيكو ساخت و متعادل و متناسب قرار داد،
فِيٓ أَيِّ صُورَةٖ مَّا شَآءَ رَكَّبَكَ
8و تو را در هر نقش و صورتى كه خواست تركيب كرد.
كَلَّا بَلۡ تُكَذِّبُونَ بِٱلدِّينِ
9اين چنين نيست [كه سبب ارتكاب گناهانتان مغرور بودنتان به بزرگوارى پروردگار باشد]، بلكه روز جزا را تكذيب مىكنيد [و با اين تكذيب، راه گناه را به روى خود باز مىنماييد،]
وَ إِنَّ عَلَيۡكُمۡ لَحَٰفِظِينَ
10و بىترديد بر شما نگهبانانى گماشتهاند
كِرَامٗا كَٰتِبِينَ
11بزرگوارانى نويسنده
يَعۡلَمُونَ مَا تَفۡعَلُونَ
12كه آنچه را [از خير و شر] انجام مىدهيد، مىدانند [و ضبط مىكنند.]